We vergaderden een paar keer en we spraken met de Theologische Universiteit. We blijven doorgaan met onze missie die tweeledig is; en bewustwording creëren voor de evangelieverkondiging onder het joodse volk binnen de kerken en de daadwerkelijke ondersteuning ervan. Zo  wordt er hard gewerkt aan een Nederlandse tak van de Engelse partnerorganisatie IMJP (International Mission to Jewish People) die evangelisten zoals Asaf Pelled in Nederland ondersteunen zal met een sterkere achterban. Daarbij is samenwerking met Israel- organisaties uit andere gereformeerde denominaties een nadrukkelijke wens. IMJP wil haar wereldwijde identiteit, die zich in 200 jaar behoorlijk ontwikkelde (zodat tegenwoordig de naam “Mission” openlijk wordt gevoerd), zo internationaal mogelijk houden. Dat sluit niet altijd gemakkelijk aan op specifiek nationale omstandigheden. Yachad besloot om IMJP te blijven ondersteunen als zij zelf een Nederlandse afdeling oprichten. Wij houden u op de hoogte van deze ontwikkeling en de gesprekken met / stappen van IMJP daarover.

En we zijn intensief in gesprek geweest met kerken om de door de kerk van Ommen gevraagde overstap naar een andere kerkelijk onderdak onder de aandacht te brengen. Aan alle kerken is gevraagd deze positie te overwegen en met enkele kerken is verder gesproken. Bestuur en Raad van Toezicht en Advies kwamen tot de conclusie dat de gesprekken niet leiden tot een concrete oplossing. Yachad ervaart in het werk zelf niet dat de missie al klaar is. Daarom adviseert Yachad aan NGK Ommen-West, die jarenlang voor de verbinding met de kerken zorgde,  het mandaat om contact met het Joodse volk te onderhouden, aan de Synode terug te geven. Ondertussen brengt Yachad het werk voorlopig onder in een Stichting, zodat continuïteit in de relaties gewaarborgd blijft.
Wilt u meebidden voor een goede oplossing?

Namens het bestuur
Douwe Slot en Inge Rozema

Pinksteren – voor wie is het nieuwe verbond allereerst?

Met Pinksteren vieren we de verbreding van Gods reddingswerk.
De nieuwtestamentische kerk staat in de startblokken.
De Geest blaast het fluitsignaal.
Begin van het nieuwe verbond, zeggen we.
Het evangelie van Jezus Christus mag Gods wijde wereld over.
Het zendingsbevel als startschot: Ga op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen.
We laten de ‘wegversmalling’ van vroeger – de keuze voor dat éne volk van Abraham – achter ons. Het Joodse volk heeft gedaan wat het moest doen: de Messias ter wereld brengen. Met Christus ligt het oude verbond en het Oude Testament achter ons, is het nieuwe verbond en het Nieuwe Testament begonnen. Hoe helder wil je het hebben.
Hoe bevoorrecht mag jij jezelf noemen. We kijken niet langer terug maar vooruit.
Dit is de globale indruk die ik van jongs af aan heb meegekregen.
Geen gebed voor het Joodse volk, geen extra betrokkenheid of verbinding die werd gevoed.

Maar is het Joodse volk te beschouwen als – om zo te zeggen – het onderste deel van een tweetrapsraket met de brandstoftank? Heeft de brandstoftank z’n tijd gehad, nu de Messias op de wereld is gezet, en kan die worden afgeworpen?
Omdat het heil op de kerk overgaat en met de kerk verder gaat?
Ik leer van de profeet Jeremia iets anders.
Hij wil niet weten van een oud verbond dat gereserveerd was voor het oude bondsvolk Israël. Jeremia bestemt de belofte van het nieuwe verbond juist allereerst voor het Joodse volk.
Zeker, de Israëlieten zijn door de eeuwen heen ontrouw geweest.
De woorden van Gods profeten leken niets uit te halen.
Er klonken daarom striemende woorden over onteigening van het land.
Zelfs dat Israël zal eindigen als ‘Lo-Ammi’ – ‘niet Mijn volk’.
Maar luister dan met wie God het nieuwe verbond allereerst sluit:
De dag zal komen – spreekt de HEER – dat Ik met het volk van Israël en het volk van Juda een nieuw verbond sluit (…) Dit is het verbond dat Ik in de toekomst met Israël zal sluiten – spreekt de HEER: Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en hem in hun hart schrijven. Dan zal Ik hun God zijn en zij mijn volk. (Jer. 33:31.33)

Het lijkt me dat dit in onze theologie, prediking en gebeden nauwelijks een plek heeft gekregen.
We hebben het evangelie gekregen van Joodse apostelen die de wereld ingingen.
Laat het een erezaak van christenen uit de heidenvolken zijn dat het evangelie tot het Joodse volk terugkeert. Uit dankbaarheid dat wij – nakomertjes – het voorrecht kregen om voortaan ‘Ammi’ (mijn volk) te heten.
Wist je dat het Joodse volk één van de minst bereikte volken met het evangelie is?
Minder dan 1% van de Israëli’s kent Yeshua als Messias.
Vraagt dat niet van christenen een eensgezind Pinkstergebed dat hierin verandering komt?
Omdat het nieuwe verbond allereerst voor hen bestemd is; opdat het heil, dat uit de Joden is, ook bij hen gevonden mag worden?
Sjaloom voor Jeruzalem, de stad waar Pinksteren begon.
Jan-Henk Soepenberg (voorzitter Yachad)

Ervaringen van een studiereis naar Israël (1-11 mei 2023)

Als voorzitter van Yachad werd ik uitgenodigd om mee te gaan met een studiereis georganiseerd door deputaten Kerk en Israël van de CGK,in samenwerking met het Centrum voor Israëlstudies. Als predikant van (nu) de NGK was dit een mooie ervaring.
Een dergelijk deputaatschap ontbreekt immers in de NGK en zo’n studiereis zal dus niet vanuit ons midden worden georganiseerd.
Ik kijk terug op een aantal bijzondere ontmoetingen:

• Met Duitse christenen die in de jaren 1950 een roeping zagen om – na de verschrikkingen van Nazi Duitsland – hun krachten te geven aan de wederopbouw van de staat Israël. Twee families gingen in vertrouwen op de HEER op weg, hun kleinkinderen zijn volledig geïntegreerd in de samenleving, maar worden ook nog op de eigen school in het Duits onderwezen. De families hebben bloeiende bedrijven opgebouwd, waaronder de fabricage van filters voor schuilkelders, in geval van chemische, biologische of nucleaire dreiging.  Ze hebben met de uitbouw van andere typen bedrijven veel werkgelegenheid kunnen creëren op kansarme plaatsen. God heeft hun gaan in vertrouwen overvloedig gezegend.
• We bezochten een leerschool van rabbijnen (Jeshiva Bircat HaThora): welke discussies voeren ze daar ? Welke vragen bestuderen ze? Hoe gebruiken ze daarbij de Heilige Schriften?

• We bezochten het Schechter Instituut om iets te ervaren van het orthodox Joodse ‘lernen’. We gingen aan de hand van onder meer Maimonides en (de recent overleden) Jonathan Sacks een gedachtenwisseling aan over de vraag: waarom gaf God zijn Thora juist in de woestijntijd?
• We bezochten een dienst in een synagoge en kregen vooraf van de rabbijn waardevolle toelichting over de liturgie en het gebruikte gebedenboek.
• We bezochten het Bible College in Bethlehem om van Arabische christenen en docenten hun visie en ervaringen te horen op ‘het beloofde land’.
• We luisterden naar het verhaal van organisatie Musalaha: waarbij christelijke jongeren van Joodse en Palestijnse afkomst met elkaar in contact worden gebracht om vooroordelen en haat te doorbreken en aan verzoening bij te dragen.
• We kregen uitleg van een rabbijn bij de gang van zaken tijdens een sabbatsmaaltijd: hoe uitbundig wordt het samenzijn gevierd. Zo’n maaltijd kan gemakkelijk 4 tot 5 uur duren!
• We bezochten verschillende Messiaanse gemeenten op sabbat of op zondag.
• We hadden een gesprek met twee holocaust overlevenden bij Yad Vashem.
• We kregen een rondleiding op de Tempelberg en mochten de Dome of Rock van binnen zien (wat normaal gesproken christenen niet is toegestaan). Ook voor Joden een zeer heilige plek: hier zou Abraham zijn zoon aan God als offer hebben opgedragen, hier stond de plek van het Heilige der Heilige.
• We kregen een rondleiding in het regeringsgebouw de Knesset, waar het belang van een democratie werd duidelijk gemaakt in een woelige politieke tijd en met omringende landen waar alleenheersers de dienst uitmaken.
• Door spanningen in de Gazastrook konden sommige activiteiten en bezoeken niet doorgaan.  Ook op die manier werden we geconfronteerd met de spanningsvolle politieke realiteit die  de staat Israël nu al 75 jaar kenmerkt.

Jan-Henk Soepenberg

Pinksteren, wekenfeest, Sjavoeot.

Oorspronkelijk was het Joodse wekenfeest was een oogstfeest, het wordt vermeld in Leviticus 23, op de 50^e dag na Pascha (dus 7 weken). Sjavoeot betekent weken.
Dan werd er een offer van de nieuwe tarweoogst aan de Heer aangeboden in de vorm van 2 broden, tegelijk met 7 eenjarige rammen.
Ook gedenkt en viert het Joodse volk de ontvangst van de Thora van de Heer bij de Horeb, op weg naar het beloofde land.

In de tijd veranderde het oogstfeest in het wekenfeest in de viering van het krijgen van de Thora.
In Handelingen 2 wordt het Pinksterfeest beschreven, er was een geluid van een hevige wind en er kwamen vlammen als van vuur. Zo kwam de hemel op aarde.
God richtte zich toen in vuurvorm tot de mensen.
U kunt in dit verband ook denken aan Mozes bij de brandende struik in de woestijn.
Hij werd toen geroepen om Israël te bevrijden uit de slavernij in Egypte.
Zoals Sjavoeot bij de joden de bekroning van Pesach is, zo is bij de christenen Pinksteren de bekroning van Pasen. De uittocht van Christus uit het dodenrijk die met Pasen gevierd wordt, wordt met Pinksteren bekrachtigd door het goddelijk geschenk van de Heilige Geest.

Met Sjavoeot wordt de synagoge versierd met bloemen, fruit en groen en worden de 10 geboden voorgelezen en ook het boek Ruth. Daarin gaat het over de oogst van gerst  en tarwe. Zij was een vreemdeling die zich bij het volk van Israël voegde en de Heer ging dienen. Zij werd een van de voorouders van koning David.
Van oudsher herdenken de Joden tijdens het Wekenfeest bovendien dat Jahweh trouw is aan vreemdelingen. Zij lezen daarom het verhaal van Ruth, het verhaal uit de Tenach over een buitenlands meisje dat naar Israël komt en God gaat dienen.
Ook tijdens het christelijke Pinksterfeest spelen vreemdelingen een belangrijke rol: in Handelingen wordt verteld hoe in Jeruzalem aanwezige vreemdelingen de apostelen konden horen praten in hun eigen taal. De apostelen vertelden hen, vervuld van de Heilige Geest, over Gods grote daden en het evangelie van Jezus Christus en velen bekeerden zich ter plekke.
Het Bijbelse Pinksterfeest is ook een feest voor pelgrims en vreemdelingen.
CMP

Raad van Advies

Er is nieuws over de Raad van Advies en Toezicht. Sinds kort is toegetreden Leendert de Jong. Hij is getrouwd (drie dochters; zes kleinkinderen), en lid van NGK Amersfoort-De Lichtkring. We kennen hem als lid van de kernredactie van het boek Niet zonder elkaar dat pas is uitgekomen bij de hereniging van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) en de Nederlands Gereformeerde Kerken, als hoofdredacteur van het magazine OnderWeg, als directeur van Zendtijd voor de Kerken en als uitgever bij Inspirit Media (o.m. Elisabethbode en CVKoers). We zijn erg blij met zijn inzet voor Yachad.

De Raad van Advies en Toezicht bestaat nu uit ds. David de Jong (predikant CGKv Harlingen), Leendert de Jong en ds. Ruud ter Beek (em. predikant NGK Leusden; voorzitter). Ds. Arend de Braak (predikant CGKv Franeker-Sexbierum) doet ook mee, voorlopig op ad hoc-basis.