Pinksterfeest 2019

Zondag 9 en maandag 10 juni is het feest: PINKSTERFEEST! We vieren immers de vernieuwing en uitbreiding van het Verbond van God met Zijn volk Israël.

‘Israël’, zullen velen nog denken. Pinksteren is toch het einde van het ‘Oude Verbond’ en de geboorte van de Kerk? Dit is immers in het verleden, en zelfs ook nu nog, gezegd en geloofd?

Toch is dat een grote misvatting. Pinksteren maakt géén einde aan het Verbond met Israël. Integendeel. Gelovigen uit de heidenen mogen worden ingelijfd in Israël. Als wilde, onvruchtbare takken tussen de edele takken van de olijfboom (Rom. 11)

Hiervan getuigen de tekenen, die God geeft. Bij de wetgeving op de 50e dag na de uittocht uit Egypte (Ex. 19:1) op de berg Horeb lezen we over donder en bliksem, wind en vuur (Ex. 19:16 e.v.). Dit feest, Shavu’ot, het Wekenfeest moet elk jaar worden gevierd als één van de drie ‘Hoge Feesten’. Dit feest valt in 2019 exact samen met het Pinksterfeest.

Als de Pinksterdag aanbreekt (Hand. 2:1-3) ook weer wind en vuur. Dit betekent, dat God verder gaat met Zijn Verbond. Het is dus niet het einde van het ‘oude’ verbond, maar een vernieuwing, uitbreiding ervan. Hetzelfde Verbond, maar vanaf dan ook geldend voor alle gelovigen uit de heidenen. Zij mogen deelgenoot worden van de beloften van God voor Zijn Volk Israël.

De tekenen die beschreven worden bij de uitstorting van de Heilige Geest zijn tekenen die direct verwijzen naar het moment dat God zijn verbond heeft opgericht. Het geluid van de wind doet denken aan het noodweer wat er was op de berg Sinaï en de vuurvlammen doen denken aan de bliksemstralen die het volk zag toen God verscheen en ging spreken. Net als in Ex. 19 verschijnt God zelf op het Pinksterfeest.

Is dit niet de bedoeling van het werk van Gods Geest die op het Pinksterfeest is uitgestort, dat God mensen brengt tot hun bestemming?

Wie dit nauwe verband ziet, merkt echter ook direct een verschil. Bij de berg Sinaï moest het volk een grote afstand bewaren. Als Pinksteren vervuld wordt, valt de afstand weg. Het gehele huis wordt vervuld met het geluid van de wind, de tongen van vuur zetten zich op ieder van hen. De afstand is er niet meer. Dat kan op dat moment, omdat Christus zijn werk volbracht heeft en er een nieuwe band met God mogelijk is.

Ook nu gaat God een nieuw begin maken, en wordt het verbond vernieuwd. Zoals God destijds zijn belofte aan zijn volk Israël gaf, zo laat Hij nu zien dat andere volkeren in dat ene volk kunnen worden ingelijfd. Was het tot dat moment een enkeling die werd ingelijfd in het Volk van God, nu gaat het om volkeren! Dat is het nieuwe van Pinksteren.

Nieuw is ook dat de Heilige Geest veel krachtiger gaat werken. Hij zal de wet niet slechts op tafels van steen ingraveren, maar in de harten van de mensen zelf gaan schrijven. Pas wanneer de Geest ons de geboden leert te doen zoals God het bedoelt, kunnen we werkelijk toekomen aan de door God beoogde vrijheid.

Met Sjavu’ot, het Wekenfeest, wordt de boekrol van Ruth gelezen: Uw volk is mijn volk en Uw God is mijn God.

Deze profetische uitspraak gaat in vervulling als de Heilige Geest wordt uitgestort. Vanaf dan gaat het evangelie de wereld door en mogen alle volken, waaronder ook wij, Ruth naspreken!

Rein Visscher – Yachad

Juni 2019