ROSH HASJANAH

Vanavond begint Rosh Hasjanah, dat is het Joodse Nieuwjaar.
Joods Nieuwjaar wordt ook wel “De dag van het Bazuingeschal”genoemd.
De sjofar (ramshoorn) werd vroeger gebruikt om een volksvergadering bijeen te roepen, om alarm te slaan, en in de tempel als aankondiging van de nieuwe maand.
De tonen van de sjofar waren een soort oproep. De sjofartonen verbinden met de vorige generaties die naar dezelfde geluiden hebben geluisterd.

De Najaarsfeesten (Rosj Hasjana, De Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest) kijken vooruit naar de voleinding. Ze vallen allen in de zevende maand. Zeven is het getal van de volheid. Vandaar.
Als christenen leven we in de tussentijd. De oogst is begonnen met de opstanding van Jezus en de uitstorting van de Heilige Geest.
We kijken vooruit naar het inhalen van de laatste oogst.
En ondertussen zijn er de feesten die daarover gaan. De Hoge Feestdagen en het Loofhuttenfeest.

De dag van het Bazuingeschal is een inleiding op de komende Grote Verzoendag. In de Joodse geschiedenis heeft zij de betekenis gekregen van bekering. Het is een dag van terugkeer tot God.
Daarna volgen de Tien Dagen van Berouw, ook wel de “verschrikkelijke” dagen genoemd. Een periode van zelfonderzoek en inkeer. Een tijd om onderlinge geschillen bij te leggen, om in het reine te komen met je medemens.
Pas dan ben je toe aan de Verzoendag, waarop verzoening wordt gedaan over alles wat tussen jou en God instaat.
De Dag van De Bazuin luidt deze periode in. Zij heeft het karakter van aankondiging.
In de Joodse traditie zijn allerlei gebruiken ontstaan die hiermee verband houden. Het tasjlich bijvoorbeeld. Dan werpt men brood of stenen in het water en schudt men zijn zakken leeg.
Dit om aan te geven dat men de zonden wegdoet. God neemt die zonden en werpt ze in de diepten van de zee, “Hij zal alle overtredingen in de diepten der zee werpen” (Micha 7: 19).
De daaraan voorafgaande maand Elul staat reeds in het teken van de naderende Dag van de Bazuin. In het orthodoxe Jodendom wordt dan iedere dag psalm 27 gelezen, dat spreekt van het verlangen om in het reine met God te leven.

Het voedsel op deze dag moet bijzonder zoet zijn. Men eet appels in honing gedoopt en andere zoete gerechten. Dat heeft ermee te maken dat in de Joodse traditie deze dag ook de betekenis van nieuwjaarsdag heeft.
Het is typisch Bijbels dat je abstracte dingen altijd verbindt met iets concreets. Als je elkaar een zoet Nieuwjaar wenst, dan eet je dus vooral honing. De zintuigen worden ingeschakeld om de geestelijke boodschap tot je te nemen.
Men serveert op deze dag ook graag vis met de kop er nog aan.
Dat ziet uit naar de dag waarop Israël niet langer de staart, maar het hoofd van de volkeren zal zijn (Deut. 28: 13).
Dat is weer iets van de toekomst, de volkomen verlossing die komen gaat.

Inge Rozema-Venema – Arriën
Werkveld Nederland / PR